21 Aralık 2014 Pazar

21 Aralık 2012

12 sene önce bugün, hayatımın dönüm noktası olduğundan bihaber güne başladım.
Yıllar sonra bugün düşündüğüm için farkediyorum. Kızımın babası ile tanışmama saatler kalmış. 18 yaşına gireli henüz 3 ay olmuş toy ama uyanık bir kızdım, yaşıtlarıma göre daha zeki olduğumu düşündüm hep. Liseyi bitirmiş olmanın sevinci bir yandan, istemediği bir mesleğe sahip olmuş sudan çıkmış balık aynı zamanda.
Dersaneye gidiyorum o zamanlar, evde sıkıntıdan patlamak üzereyim internete gidip şu "yeni dünyayı" keşfetmek yeni eğlencem. Herkesin evinde bırakın interneti bilgisayar bile yok daha, sayılı kişilerin evinde var. Önce arama yapıp bağlanmaları gerek internete, cıııvvv cuuuuvvvv ccccciii sesleri eşliğinde bağlanıyorlar.
Annem her zamanki gibi itiraz ediyor benim internet kafelere vb yerlere gitmeme, bu nedenle "ödev araştıracağım" yalanını uyduruyorum. Pek istekli olmasa da ödev kelimesi mecbur bırakıyor onu izin vermeye. Gidiyorum Kartal'da toprakyol civarındaki o kafeye. Sanki bir iç güdü beni oraya gitmeye zorluyordu.
Hayatımın aşkı ile tanışacağımdan haberim var mıydı yoksa?

Hiç yorum yok: